
لئوناردو داوينچي
1515- 1452 § ايتاليايي
لئوناردو داوينچي يك علامهي باهوش و نابغهي دوران خود بود كه در هر دو زمينهي هنر و علم استعداد ذاتي داشت. زيبايي و شكوه معدود نقاشيهاي تكميلشدهي او باعث حيرتزدگي معاصرانش شد و هنر را وارد مرحلهي جديدي كرد.
لئوناردو در روستای وینچی و یا در نزدیکی آن در حدود ۴۰ کیلومتری فلورانس به دنیا آمد. او فرزند نامشروع پدری سردفتردار- که کار حقوقی انجام میداد- و مادری دهقانزاده بود. دربارهی نخستین سالهای زندگی او پیش از هنرآموزیاش نزد آندرئا دل ورّوکیو در فلورانس اطلاعات اندکی در دست است. وی در ۲۰ سالگی به عنوان یک استاد واجد شرایط به عضویت انجمن نقاشان محلی درآمد اما چهار سال دیگر هم در کارگاه وروکیو ماند و کار هنری مستقل خود را از سال ۱۴۷۶ آغاز کرد.
شاهکارهای نخستین
فعالیتهای لئوناردو در طول دههی ۱۴۷۰ (و بسیاری از دورانهای دیگر زندگیاش) را نمیتوان با قطعیت تاریخگذاری کرد. نخستین نقاشی او با نام «بشارت» احتمالاً با همکاری و روکیو کشیده شد. همچنین به هنگام آفرینش پردهای از وروکیو با نام «غسل تعمید مسیح» (۱۴۷۵-۱۴۷۲) هر یک از این دو هنرمند فرشتهای کشیدند که پیکر تحسینبرانگیزی که لئوناردو نقاشی کرد بسیار درخشانتر از کار استادش بود.
تنها یکی از آثار با نام «جينِورا د بنچی» از این دوران را لئوناردو به تنهایی کشید و تکمیل کرد؛ این اثر تقریباً در همان وضعیتی که او رهایش کرده، باقی است. نخستین شاهکار باقی مانده و شاخص وی به نام «ستایش »ه سالهای ۱۴۸۱ تا ۱4۸۲ باز میگردد. این نقاشی «مادر و کودک» را در مرکز آرام تصویر میانی به شدت آشفته نشان میدهد که البته هنرمند با تسلط کامل از عهدهی ترکیببندی دشوار و جاهطلبانهی آن برآمده است. این نقاشی خیرهکننده نیمه کاره رها شده - همانند اثر دلخراش «هیرونیموس قدیس» که احتمالاً مربوط به همین دوران است.
هنر بیقرار
بسیاری از کارهای لئونارد و به همین سرنوشت دچار میشدند. کمالگرایی او در کنار علایق متعددش باعث میشد برای مدتی بسیار طولاني- اغلب سالها- روی پروژههایش کار کند. در نتیجه، آثارش به طرز چشمگيري در معرض آسيب ناشي از تأثيرات زمان و تصادف قرار ميگرفتند.
دیدگاه خود را بنویسید